အပိုင္းအစ အေတြးႏွင့္ ေျပာခ်င္ရာရာ
အင္း အခ်ိန္ေတြ တျဖည္းျဖည္း ကုန္လြန္ေနတာကုိ ကြၽန္ေတာ္ သတိထားမိပါတယ္။
ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ ထြက္လာခဲ့တဲ့ လမ္းေပါက္ဟာ အခုေတာ့ ျပန္ပိတ္သြားပါၿပီ။
ဟုိတစ္ခါတုန္းက ကြၽန္ေတာ့ကုိ ဖမ္းမယ္ လုပ္တဲ့ ေကာင္မေလးလည္း
အခု မေတြ႔ရတာေတာင္ ၾကာေနၿပီေကာ။
ကြၽန္ေတာ္က ေကာ္ဖီ အရမ္းႀကိဳက္တဲ့ ေကာင္။
အစက စူပါမွ စူပါပါပဲ။
ေနာက္ သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္ စပ္ေပးလိုက္တာ
အရသာ ေတြ႔သြားတာနဲ႔ နက္စ္မွ နက္စ္ ျဖစ္ျပန္ေရာ။
အခုေတာ့ ေကာ္ဖီဖိုးနဲ႔တင္ မဲြေတာ့မယ္ ထင္ပါရဲ႔ဗ်ာ။
ညလည္း ေကာ္ဖီ၊ ေန႔လည္း ေကာ္ဖီ၊ အလုပ္မွာလည္း ေကာ္ဖီ။
ခက္လည္း ခက္တဲ့ ေကာ္ဖီ။
ေၾသာ္.. ေကာ္ဖီ.. မင္းကုိ ေသတဲ့ အထိ ေသာက္သြားရမလား မသိေတာ့ပါဘူးကြာ..။
ေနမင္း
Comments
Post a Comment
U can drop ur comment here