ပဲြၿပီး မီးေသ
အလိုအပ္ဆံုး အခ်စ္မ်ား သူ ေပးသြားၿပီး
ငါဆီက မကုန္တဲ့ သက္တ့ံေလး တစင္း
ယူေဆာင္လို႔ သြား
ငါဆီက မကုန္တဲ့ သက္တ့ံေလး တစင္း
ယူေဆာင္လို႔ သြား
ငါ ဝမ္းနည္းလို႔ေန
ဒီရင္ဘတ္ထဲမွာ သစ္ပင္တစ္ပင္လို
ေျခာက္ကပ္ ရင္ဆို႔ရင္း ေရကိုသာ တမ္းတ
ေမတၱာသာလွ်င္ အပူကို ၿငိမ္းႏိုင္မွ
ဘဝမွာ ေလလြင့္ရတဲ့ ဒုကၡ သမုဒၵရာမွ
ပဲြၿပီး မီးေသသလိုပါပဲ
ေခတၱ ခဏေတာ့ လြတ္ေျမာက္ခ်င္လိုက္ေလရဲ့ေလ...
--
Life is too short...!
Comments
Post a Comment
U can drop ur comment here